تمام آکه در بخش­های بالا آمد تنها فشرده ­ای از داستان گره کوری است که بر سرنوشت گروه بزرگی از هموطنان ما افتاده و با آن که مستقیم و غیر مستقیم به نحوی از چگونگی زندگی آنها آگاه هستیم ولی گویی دراین سرزمین قالیباف ورفوگر وچله کشی وجود ندارد و یا مسایل زندگی آنها آنچنان نیست که که غبارش بر گوشه ­ای از دامان ما به نشیند. بهرحال بدون تردید از همه مردم اعم از فرهیحتگان و یا مردم عادی انتظاری نیست کما اینکه از اظهار نظرهای جمعی برخی از فرهیختگان درزمینه های اقتصادی و اجتماعی حتی کسانی که به نظر می­رسی ازروی دلسوزی اظهار نطر میکنند عملاً جز نفی کلیت قالیبافی راه حلی ارایه نشد. اگر مساله را تنها به جامعه فرش و بعد از آن فرش دستباف تقلیل دهیم نتایج عینی و عملی این بررسی نشان می­دهد که جامعه فرش به جمع وابستگان حرفه فرش با همان نگاهی می نگرد که ابزار و تمهیدات تولید وحتی الامکان سعی در خرید ارزان و فروش باسود بیشتر دارد و این امر تداوم شیوه ­ای است که طی صدها سال درقالیبافی رایج بوده است. یک نکته دراین نتیجه گیری وجود دارد وشواهدی براین امر گواهی می­دهد که حتی کسانی ازتولید ­کنندگان ویا دیگرانی از جامعه فرش زمانی که با مساله بیمه که مواردی درمورد قالیباان مطرح بوده مواجه شده اند به