همانطور که در ابتدا اشاره شده در تولید فرش حرفه‌ها وحرفه‌مندان متعددی وجود دارند که شاید برخی از آنها چندان آسیب‌زا نبوده و یا حداقل آسیب زیادی ندارد مثلا نخ‌ریسی که شاید تنها بتوان به آسیب‌های احتمالی ناشی از غبار یا خرده ریز الیاف اشاره کرد و یا در چله کشی مثلا احتمال اتفاقی شکستن دستگاه زیر فشار نخ‌های چله و یا آسیب به علت ناصافی زمینه پرداخت شده که در مجموع حرفه‌هایی گرچه پر زحمت ولی آسیب‌رسانی نیستند.
بین حزفه‌های مربوط به فرش حرفه رفوگری است که به لحاظ آسیب‌های احتمالی می‌توان به آن اشاره کرد اما پیش از ورود درمورد بحث رفوگری لازم است بر یک مساله تاکید کنیم درموردحرفه‌هایی نظیر چله کشی یا نخ‌ریسی و غیره کم خطزی نسبی ان‌ها به‌هیچ‌عنوان به مفهوم آن نیست که از شمول آنچه به‌عنوان ضرورت کاربرد قوانین کارگری در مورد بافندگی و یا رنگرزی آورده شد خارج باشد
رفوگری
اگرچه رفوگری عملاً جز پروسه تولید نیست و در‌واقع به‌نوعی مرحله تکمیلی در فرشبافی است (البته گاه به دلایل مشکلاتی که هنگام بافت پدید می‌آید کاربرد آن ضرورت پیدا می-کند) رفوگری کاریست بنا بنوع کاربرد آن گاه ارزشی درحد یک کار هنری پیدا می‌کند. غیر از ارزش خاص و دشواری که گاه این حرفه در زمینه ترمیم نواقص و یا احیاُ بویژه فرش‌های قدیمی دارد رفوگری کاری است تخصصی که معمولا کسانی که به مرحله استادی می‌رسند باید دورانی طولانی و دشوار را زیر دست استادان گذشته در کارگاه‌های رفوگری کارکرده باشند. به همین دلیل است که بخشی از این کار به‌صورت کاری هنری و هنرمندانه درکشورهای خارجی برای ترمیم پارچه‌ها ولباس‌های ظریف و تا حدی تابلوهای هنری کاربرد دارد.
در اینجا باید به چند نکته اشاره کرد اولا کار رفوگری بخاطر شکلی که بدن رفوگر اجبار بحالت خمیده و بر روی زمین دارد و هم‌چنین تمرکز مداوم چشمان و دستان او شکل کار و ابزار بعضاً خطرناک کار می‌تواند ازحرفه‌های تقریباً آسیب‌زا در فرشبافی به‌حساب‌اید که نظاره و حمایت و اجرایی قوانین کار را براین حرفه الزامی می‌سازد.
به غیر ازاین نکته باید به مواردی اشاره کرد که بنام رفوگران و در کارگاه‌های رفوگری انجام شده و عملاً باعث زیانّ‌های سنگینی به فرش دستباف شده و می-شود. دوختن ریشه حاشیه شیرازه گلیم و جعل نام بر فرش گاه رنگ‌کردن فرش و برخی کارهای نادرست دیگر از مجموعه کارهای ضد ارزشی است که امروزه بیشتر برفرش‌های جدید صورت می‌گیرد. این برعهده رفوگران شریف است که خود را از انجام کارهایی این چنین که باعث از‌بین‌رفتن اعتبار فرش ایران دردنیا شده است بردارند.
