استاد کاران
در گذشته که معمولا تعداد دستگاه‌ها محدود وبه نوعی قابل کنترل بود معمولا صاحب سرمایه نقش استاد کار را خود بر عهده داشت ولی با گسترش کارگاه‌ها یک استاد کار و در‌واقع افزایش تولید انبوه لزوم انتخاب یک نفر به‌عنوان استاد کار خاص برای هر مجموعه بوجود آمد البته مواردی بوده که در مورد یک فرش خاص معمولا بزرگ پارچه تزیینی و یا سفارشی یک نفر به‌عنوان ناظر یا استادکار انتخاب شده است.
صرف نظر از تاکید بر اهمیت یک استاد کار در سرپرستی و کنترل کیفیت یک فرش فردی که به توان او را استاد کار نامید آشنایی با اصول اساسی مورد نیاز برای بافت یک فرش است که می‌توان به آشنایی با رنگ و رنگرزی الیاف مورد استفاده اصول بافت و حتی اطلاعات نسبی از رفو و پرداخت اشاره کرد و به‌عبارت‌دیگر یک استاد کار باید علاوه بر نظارت عمومی بر شرایط تولید و تامین نیاز‌های بافندگان (و یا آگاه‌کردن صاحب کار از مشکلات وابستگان تولید) چنانچه نقص یا مشکلی در جریان تولید پیش آید باید بتواند اولا آنرا تشخیص داده و ضمنا خود ویا باکمک بافندگان قادر به رفع آن باشد.
یادآوری ١: دراین مرحله واژگان پیشنهادی مرحله و قبل از شروع کار تولید‌کننده وظیفه دارد خود و یا باکمک استاد کار کلیه مواد لازم (نخ‌های ساده و رنگ شده) دستگاه بافت و ابزار مورد نیاز را تامین نماید..
یاداوری ۲: کار یک استاد کار ماهر وبا تجربه در‌واقع نوعی کارشناسی فنی (نظیر مهندس ناظر در معماری) است ازاین رو می‌توان استفاده از فارغ‌التحصیلان رشته فرش (به شرط آموزش‌های تکمیلی در کنار استاد‌کاران) را در پروژه‌های تولید فرش به‌عنوان استاد کار (کارشناس نقشه -کارشناس رنگ و کارشناس بافت و غیره) پیشنهاد کرد..
یاداوری ۳: بیشتر نظارت‌های فنی استاد‌کاران (به استثنای مسائل انسانی وهنری) در کتاب‌های استاندارد و برخی کتاب‌های مربوط به فرش به‌صورت ویژگی‌های فنی فرش آمده است
