شهرستان راور، شمالی‌ترین شهر استان کرمان و شهر ملّی قالی در مرکز ایران است. این شهر در فاصله ۱۳۰ کیلومتری شهر کرمان واقع شده‌است. بر اساس سرشماری رسمی سال ۱۳۹۵، جمعیت این شهر ۲۲۷۲۹ نفر بوده‌است. از آن جا که این منطقه بر سر راه کویری کرمان مشهد قرار دارد راهور و سپس به‌مرور زمان راور نامیده شده‌است. به‌طوری‌که گفته شده حدود ۱۶ قرن پیش، راور محل زندگی زرتشتیان بوده و خاور زمین خوانده می‌شده‌ است.
مردم راور به میزان زیادی روش‌های سنتی زندگی خود را که برحسب موقعیت مکانی (نقاط گرم‌تر یا سردتر مناطق کویری یا کوهستانی) تفاوت‌هایی دارد حفظ کرده‌اند به زبان راوری که یکی از لهجه -‌های شیرین فارسی است صحبت می‌کنند و به زبان فارسی (لهجه راوری) سخن می‌گویند. و هرچه به یزد نزدیک‌تر می‌شویم بنوعی به لهجه یزدی نزدیک می-شود
راور علیرغم اینکه تا حدودی منطقه کویری و در برخی نقاط به‌شدت گرم است تا آنجا که منطقه گندم بریان (گرمترین نقطۀ روی زمین) در شرق آن قرار دارد ولی دارای نقاطی بشدت زیبا وبا آب‌و‌هوایی مطبوع ست که مناطق ییلاقی محسوب می‌شوند و از جوله آنها روستای طرز روستای گوجر دربند راور روستای مکی و نقاط زیبا و سرسبزی است که گاه وجود ان‌ها در دل کویر حیرت‌انگیز است.
اما شهرت راور از گذشته به زیبایی بافته‌های آن است که نه‌تنها گاه برنام فرش‌های استان پیشی می‌گرفت بلکه جزو فرش‌های برجسته و ممتاز ایران بود قالی‌بافی پیش از شروع و رشد مجدد قالیبافی در راور که به اواخر قرن ۱۹ میلادی برمی گردد درکرمان و در راور تولیدات دستی زیبایی از نوع شالبافی وسفره‌بافی و گلیم و غیره رواج داشته که کرباس‌بافی، سفره‌بافی رواج داشته که از میان آن‌ها به کرباس‌بافی توجه بیش‌تری می‌شده‌است با ورود سرمایه‌گزاران خارجی که این شهر را یکی از مراکز مورد‌توجه خود برای تولید قالی قرار دادند تقریباً تمام تولیدات سنتی راور بنوعی تحت‌تاثیر شهرتی که فرش راور پیدا کرد روبه کاهش گزاردند فرش راور تا دهه‌های اولیه قرن ۲۰ به یاری حضور طراحان برجسته و بافندگان ماهر و رنگ‌های زیبای طبیعی همچنان شهرت خود را حفظ کرد و سپس با ایجاد شرکت فرش کمپانی‌های خارجی اندک اندک وظایف خود را به شرکت فرش واگذار کردند.