انسانی خوشرو متواضع و مهربان با حافظه ای مثال زدنی و روحیه ای زنده وشاداب که اگر ساعتها پای صحبتش می نشستی از یادها وخاطرات وگفتارش خسته نمی شدی.امین الله رشیدی ذاتا یک هنرمند بود وشاید علیرغم اینکه از بچگی تا سنین جوانی درمشاغلی چون حلوایی و نجاری و کارگری کارخانه و نهایت سردفتری گذراند،این مادر قالیبافش بود که در او عشق به بافته های آهنگین فرش و بعد از آن موسیقی را در روحش بیدار کرد.وحرفه نهایی اش خوانندگی شد .
خود او میگفت که زمانی برخی از نقشه های فرش هایی را که مادرش می بافت اومیکشید وازهمین رو بود که اندک اندک پایش به شرکت یدارش برویم که درهمین بخش آمده است.
امین الله رشیدی فرش نیز باز شد و مدت ده سال در آنجا کارکرد.هنگامی که مجله نقش و فرش برپا بود بخت آنرا یافتیم که جهت مصاحبه بد در سال درگذشت وامیدواریم همچنان که عمر بلندش نتوانست بر زنده دلی و شور حیات اثری بگذارد روانش نیز در شادی بزید.